13/9/12

Επιστροφη!!

Πάνε πάνω από τρεις μήνες που έχω να γράψω και δεν είναι ότι δεν έχω τι να πω..Έχω ουυυυ ένα σωρό πράγματα! Είναι ότι δεν προλαβαίνω η δόλια η μάνα!
Δεν ξέρω βρε παιδί μου αλλά ώρες ώρες νιώθω ότι κάνω κάτι λάθος στο θέμα διαχείρισης χρόνου. Δεν δουλεύω (δυστυχώς) και άρα ακόμα και με το μωρό θα έπρεπε να έχω χρόνο να δημιουργήσω (βλ πλέξιμο για να δικαιολογήσω και τον τίτλο αυτού του blog επιτέλους).
Το θέμα είναι ότι τις περισσότερες  φορές δεν έχω σχεδόν καθόλου χρόνο και όταν ξεκλέψω καμιά ώρα προτιμώ να κοιτάω σαν χαζή τον τοίχο ή στην καλύτερη να σερφάρω στο internet. Έχω καεί?? Συμβαίνει σε καμιά άλλη μάνα αυτό να θέλει να κοιτάει τον τοίχο στον ελευθερό της χρόνο ή μόνο σε μένα?

Κατά τα άλλα η τσαχπινογαλγαλιάρα κόρη μου μεγαλώνει και είναι το πιο φανταστικό μωρό του κόσμου (κουκουβα κουκουβά ή κουκουβάγια μανα χαχαχα). Είναι μονίμως γελαστή, αυτό δεν το λέω μόνο εγώ το λέει όλος ο κόσμος σοβαρά! Είναι και πολύ κοινωνική, κόρη του μπαμπά παιδί μου !!

Θηλάζουμε αποκλειστικά ακόμα (και ναι είμαι πολύ περήφανη γι ' αυτό) αλλά το παιδί είναι που είναι φαγανό και είχε γίνει σαν μπόγος..Φαντάσου μια θεία μου,  μου είπε να αραιώσω τους θηλασμούς για να κάνει το παιδί δίαιτα !!! Τώρα ευτυχώς έχει βάλει ένα φρένο στο θηλασμό και νομίζω ότι έχει αρχίσει να ξεφουσκώνει λίγο. Είμαστε 66 εκατοστά και 8 κιλά κούκλες, ή μάλλον ήμασταν γιατί αυτό ίσχυε την τελευταία φορά που πήγαμε παιδίατρο. Το τσουπωτό κορμάκι μας παίζει και γελάει όλη μέρα, κάνει τούμπες πάνω στο κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά και προσπαθεί να κάτσει. Βγάζει φωνούλες κραυγούλες ευχαρίστησης, απλώνει τα χέρια να πιάσει πράγματα, όλα πάνε στο στόμα φυσικά..ευτυχώς που δεν είμαι μικροβιοφοβική θα είχα πάθει υστερία.

Από ύπνο επίσης μετά από τις δραματικές στιγμές που ζήσαμε μεταξύ τρεισίμιση και πέντε μηνών, όπου σταδιακά χάλασε τον ύπνο της και στο τέλος ξυπνούσε ανά 1 ώρα (ναι δεν κάνω πλάκα.. κόντεψα να κλατάρω) τώρα επιτέλους ξανά έφτιαξε και όχι μόνο αυτό αλλά πλέον κοιμάται μόνη της στο κρεβάτι της τις περισσότερες φορές!!!! Για το μωρό που κοιμόταν μόνο πάνω μου δίπλα μου, να με μυρίζει και να με πιπιλάει και μόλις φεύγω από δίπλα της να ξυπνάει και να κλαίει, το να την φιλάς να της λες καληνύχτα να σου χαμογελάει και να κοιμάται είναι έως και θαύμα, πίστεψέ με!!!

Επίσης ξεκινήσαμε στερεές τροφές αλλά αυτό είναι ένα ποστ από μόνο του!!

Να και μια φωτογραφία εμένα και της Ν. όταν ήταν περίπου 3 μηνών. Έτσι κοιμόταν στην αγκαλιά μου στο μάρσιπο πολλές φορές!! Αχχχ!!!! Από τη μια μου λείπει αλλά από την άλλη με τα νέα δεδομένα του ύπνου ζω ένα θαύμα!!!